Huisdier van de maand 

Op 9 januari 2012 is Dierenkliniek Meppel geopend. En dat was ook de eerste dag dat we Jaeley mochten ontmoeten. Toen nog als jonge stuiterbal. Haar baasjes hebben een hele veestapel en zijn dan ook regelmatig te gast bij ons. Wat voor rassen Jaeley in zich heeft weten we niet zeker, maar haar mooie koppie en vacht doen denken aan een Groenendaeler herder, de hoogte en guitige pootstand aan een Basset.

Jaeley is een gevoelig typetje, ze is snel nerveus en bij ons best bang. Gelukkig heeft ze een baasje die daar begrip voor heeft en gaat ze ondanks de angst steeds keurig bij ons op tafel en accepteert alle onderzoekjes prima. Een koekje aannemen van de dierenarts ?? Nooit….!

Ook voor medicatie is Jaeley erg gevoelig, Als ze ziek is en er moet medicatie gegeven worden dan kunnen we er vast op rekenen dat ze last krijgt van de bijwerkingen. Dus we zijn altijd extra voorzichtig met haar.

Jaeley is nu 8 jaar oud. Ongeveer een jaar geleden ging er iets goed mis..

Haar baasjes vertellen:

Op zaterdag 23 juni 2018, ging het aan het eind van de ochtend mis. Jaeley kon niet goed opstaan van haar kussen en kon geen balans houden. Haar linker voorpootje was verkrampt, haar kop hield ze strak naar achteren en lopen ging even niet meer. Ik wist gelijk, dat het niet goed was. Nadat ik de dierenarts had gebeld, konden we gelukkig gelijk terecht in de praktijk in Meppel. Eenmaal in de praktijk, ging het helemaal mis. Jaeley kreeg een epileptische aanval; schudden met het lichaam, kwijlen, urine laten lopen, klappen met de kop. De aanval die uiteindelijk maar 20 seconden duurde, leek voor ons wel urenlang te duren. Nadat we van de schrik waren bekomen en ook Jaeley na ruim een uur weer een beetje zichzelf was, gingen we weer naar huis. 7,5 week ging het goed, tot Jaeley plots aan het eind van de avond opnieuw een aanval kreeg. Dit keer bleef het beperkt tot niet kunnen springen, veel hijgen en kwijlen en een verkrampt pootje. 5 dagen later kreeg ze een soortgelijke aanval. Uiteindelijk duurden deze aanvallen nog geen 10 seconden, maar nu was wel de vraag: 'Hoe gaan we nu verder?' Na alles tegen elkaar afgestreept te hebben en na diverse gesprekken met de dierenartsen, heb ik besloten om een MRI scan te laten maken in het dierenziekenhuis in Drachten. De scan vond plaats op 22 augustus 2018. Jaeley is ruim een uur onder narcose geweest, zodat ze alles goed konden bekijken. Na 1,5 uur kregen we gelijk de uitslag: Jaeley heeft primaire epilepsie en dat was de gunstige variant. Er is geen aanwijzing gevonden waarom ze epilepsie heeft ontwikkeld. Diezelfde avond zijn we gestart met de Phenoral tabletten. Deze zal Jaeley de rest van haar leven krijgen. Al heel snel bleek, dat de dosering van 3x daags een halve tablet, veel te hoog gegrepen was voor haar. Jaeley is een heel gevoelige hond, die dan ook alle bijwerkingen kreeg, die je maar kón krijgen: wiebelen op de poten, enorm hijgen, heel veel drinken, plas niet op kunnen houden. Haar 10x op een dag uitlaten was er niets bij. De hoogte van de dosering werd afgebouwd om te kijken hoe ze er op reageerde. Jaeley krijgt nu 3x daags een kwart tabletje. Halverwege het nieuwe jaar hebben we haar Phenobarbitalspiegel geprikt en Jaeley zit bovenin het niveau. De tabletten doen dus hun werk en slaan aan! We zijn inmiddels een goed jaar verder en het gaat goed met haar! Ze heeft geen aanvallen meer gehad en is weer de vrolijke, blije en lieve Jaeley zoals we haar altijd kennen. Ik ben de kliniek enorm dankbaar voor al hun hulp!    

Epilepsie bij honden is nog steeds een lastig te behandelen aandoening. Primaire epilepsie treedt meestal op tussen 1 en 5 jaar leeftijd. Er is dan geen andere ziekte gevonden die de aanvallen kan verklaren. Primaire epilepsie komt bij sommige rassen vaker voor en is bewezen erfelijk. Een dier met epilepsie moet dus uitgesloten worden van de fokkerij. Secundaire epilepsie komt voor als gevolg van nier of leverfalen, ontstekingen van kop of hals of als gevolg van een hersentumor.

Als u huisdier een epilepsieaanval heeft gehad, zullen we meestal voorstellen om voor controle naar de praktijk te komen voor een (bloed)onderzoek. Als je hond aanvallen heeft die langer dan 5 minuten duren, of als deze aanvallen vaker dan 2 keer per maand optreden is het verstandig om medicatie in te zetten. Een écht medicijn tegen epilepsie is er niet. De medicatie kan alleen de aanvallen onderdrukken. Het meest  gebruikte medicijn bij epilepsie is phenobarbital. Helaas heeft dit medicijn ook bijwerkingen, zoals versuffing, vraatzucht en toxische effecten op de lever. Het is dus belangrijk de dosering goed af te stemmen per patiënt. De individuele dosering verschilt per dier. Daarom wordt er na de opstartdosering op basis van gewicht, na 2-3 weken een bloedonderzoek ingesteld om de hoogte van de bloedspiegel te bepalen. Zo weten we zeker dat de dosis hoog genoeg is om de aanvallen af te remmen en hebben we zo min mogelijk bijwerkingen. Dit bloedonderzoek kan bij ons in de kliniek plaatsvinden, we bespreken dezelfde dag de uitslag en kunnen snel bijsturen.

Wil je meer weten over epilepsie, kijk dan op:

https://dkmeppel.nl/ziekte-en-behandeling/honden/epilepsie/1587