Hoe zorg je er dan voor dat elke kat een passend dieet krijgt?
Deze vraag krijgen we vaak aan de balie en in de spreekkamer. Daarom geef ik (Anne, assistente bij Dierenkliniek Meppel) graag wat meer informatie over hoe ik dit thuis heb opgelost.
Het kan om meerdere redenen belangrijk zijn dat elke kat zijn eigen brokjes of natvoeding krijgt. Bijvoorbeeld omdat een kat overgewicht heeft en dus moet afvallen, of omdat er medische (blaas-, nier- of schildklier) problemen zijn vastgesteld.
Thuis heb ik twee katten; een Europese korthaar (Pleun) van drie en een Sphynx (Mees) van een jaar oud. Beide zijn gek op eten wat ervoor zorgde dat ik een aantal keer per dag als politie agent fungeerde, zodat ze niet elkaars eten zouden pikken. Niet praktisch!
Nadat ik wat ideeën op heb gedaan via o.a. Google, ben ik aan de knutsel gegaan. Samen met mijn vader hebben we een kastje met glazen deurtjes omgetoverd tot voer-kast.
Pleun & Mees hebben elk hun eigen verdieping. Op deze manier kunnen ze in alle rust eten en kan ik per kat zien of en hoeveel ze hebben gegeten. Het valt dus ook gelijk op als er iets wijzigt in hun eetlust.
Hun voer-verdieping kunnen ze alleen betreden via een katten luikje met chip reader. Beide katten zijn dus gechipt*.
Als de kat voor het luikje gaat staan, leest het luikje de chip af. Staat de kat bij het goede luikje, zegt deze KLIK en gaat van het slot zodat de kat er doorheen kan. We hebben de luikjes zo bevestigd dat de katten altijd uit het kastje kunnen. Alleen d.m.v. het aflezen van de chip kunnen ze in het kastje.
Voor een kat die niet gewend is aan een kattenluikje is het wel belangrijk om dit te oefenen. Ze moeten natuurlijk wel snappen hoe het luikje werkt en er doorheen durven. Bij mijn katten kostte dit ongeveer een week.
Eten was een goede motivatie voor Pleun & Mees! Ik heb de luikjes eerst uit gezet, dus de katten konden er doorheen zonder dat de chip eerst afgelezen werd. Ik hield het luikje met mijn hand steeds een stukje minder ver open en lokte ze dan met een brokje om door het luikje heen te stappen. Als ze dit deden kregen ze het brokje als beloning.
Toen dit goed ging heb ik de batterijen in de luikjes gedaan en de chips ingelezen. De eerste paar keer dat ze bij het luikje gingen staan en deze KLIK zei, schrokken ze hiervan; de klik is namelijk vrij luid. Ze renden er niet voor weg, het wende binnen een paar dagen. Inmiddels weten ze niet beter; heel af en toe staat Pleun bij het luikje van Mees of andersom, maar omdat die dan niet van het slot gaat is de lol er snel vanaf.
Afwegen hoeveel eten je kat per dag krijgt en dit kunnen monitoren (door gebruik van het home made kastje) bevalt mij erg goed! Toch heb ik nog een aanvulling gedaan: automatische voerbakken.
Mees eet verschrikkelijk snel en verslikte zich daardoor geregeld. Dat zorgt ervoor dat hij soms zelfs zijn brokjes weer uit braakt. Omdat ik hem niet minder wilde gaan voeren, heb ik ervoor gekozen om de porties kleiner te maken en over de dag te verdelen. Zijn automatische voerbak staat ingesteld op 5 tijden, verdeeld over de dag. Zo krijgt hij steeds een kleine portie brokjes. Rustiger eten doet hij niet maar het helpt wel tegen het verslikken en braken.
Pleun schrokt niet; zij gaat gedurende de dag een aantal keer het kastje in en eet dan een paar hapjes. Daarom staat haar automatische voerbak ingesteld op 2x per dag.
Dit blijkt ook nog eens handig als ik een keer 1 nachtje weg ben; de katten krijgen sowieso hun eten (in porties).
*Ook bij katten die alleen binnen wonen raden wij aan om deze te chippen. Als ze toch een keer (in paniek) ontsnappen en de weg naar huis niet meer kunnen vinden.. Dan heb je met chip een grotere kans om je viervoeter terug te vinden!
